کد مطلب:140246 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:123
فرستادن ابن زیاد سر مسلم بن عقیل و هانی را به شام نزد یزید پلید
در تاریخ الفتوح می نویسد:
پس از آنكه ابن زیاد مسلم و هانی را كشت آنها را نگونسار بر دار كرده و سرهای ایشان را با نامه به نزد یزید فرستاد و مضمون نامه این بود:
بسم الله الرحمن الرحیم
حمد و ثنا خدای را كه حق امیر را از دشمنانش گرفت و اعداء را كفایت كرد، محضر امیر عرضه می دارم كه مسلم بن عقیل به كوفه آمده بود و در سرای هانی بن عروه منزل ساخته و مردم را به بیعت حسین بن علی می خواند، جاسوسان برگماشتم و به لطائف الحیل بعد از جنگ و محاربه ایشان را بدست آوردم و هر دو را گردن زده سرهای ایشان را همراه هانی بن جه الوارعی و زبیر بن الارحواح التمیمی كه هر دو از مخلصان و مطیعان امیرند فرستادم والسلام.
چون این دو شخص با نامه و سرهای شهداء بنزد یزید رسیدند نامه و سرها را تسلیم كردند، یزید نامه را مطالعه كرده فرمود تا سرها را بر دروازه دمشق بر دار كردند و جواب نامه پسر زیاد را بر این منوال نوشت:
اما بعد: نامه ی تو رسید و سرهای مسلم و هانی وارد شدند، خوش وقت شدم، تو نزد من چنان پسندیده ای و همان طور كه دل من خواسته است عمل كرده ای، بر تو هیچ مرا مزید نیست هر چه كرده ای نیكو كرده ای آنچه از حال رسولان یاد كرده بودی هر یكی را ده هزار درهم بخشیدم و ایشان را خوشدل به نزد تو فرستادم و چنان می شنوم كه حسین بن علی از مكه بیرون آمده عزم عراق دارد می باید كه نیك احتیاط كنی و برحذر باشی و سر راه ها را نگاهداری و هر كس را كه مایه فتنه دانی بكش یا حبس كن و هر خبر كه از حسین بن علی معلوم كردی روز به روز با شرح و تفصیل بر من عرضه بدار و مرا از احوال او علی التوالی اعلام نما والسلام.
پس از آنكه ابن زیاد مسلم و هانی را كشت آنها را نگونسار بر دار كرده و سرهای ایشان را با نامه به نزد یزید فرستاد و مضمون نامه این بود:
بسم الله الرحمن الرحیم
حمد و ثنا خدای را كه حق امیر را از دشمنانش گرفت و اعداء را كفایت كرد، محضر امیر عرضه می دارم كه مسلم بن عقیل به كوفه آمده بود و در سرای هانی بن عروه منزل ساخته و مردم را به بیعت حسین بن علی می خواند، جاسوسان برگماشتم و به لطائف الحیل بعد از جنگ و محاربه ایشان را بدست آوردم و هر دو را گردن زده سرهای ایشان را همراه هانی بن جه الوارعی و زبیر بن الارحواح التمیمی كه هر دو از مخلصان و مطیعان امیرند فرستادم والسلام.
چون این دو شخص با نامه و سرهای شهداء بنزد یزید رسیدند نامه و سرها را تسلیم كردند، یزید نامه را مطالعه كرده فرمود تا سرها را بر دروازه دمشق بر دار كردند و جواب نامه پسر زیاد را بر این منوال نوشت:
اما بعد: نامه ی تو رسید و سرهای مسلم و هانی وارد شدند، خوش وقت شدم، تو نزد من چنان پسندیده ای و همان طور كه دل من خواسته است عمل كرده ای، بر تو هیچ مرا مزید نیست هر چه كرده ای نیكو كرده ای آنچه از حال رسولان یاد كرده بودی هر یكی را ده هزار درهم بخشیدم و ایشان را خوشدل به نزد تو فرستادم و چنان می شنوم كه حسین بن علی از مكه بیرون آمده عزم عراق دارد می باید كه نیك احتیاط كنی و برحذر باشی و سر راه ها را نگاهداری و هر كس را كه مایه فتنه دانی بكش یا حبس كن و هر خبر كه از حسین بن علی معلوم كردی روز به روز با شرح و تفصیل بر من عرضه بدار و مرا از احوال او علی التوالی اعلام نما والسلام.